MORGEN  IN  HET AVONDLAND  
 HET  VOTIEFREALISME  van  WIM  VAN  TOL  
'Secrets underneath The Stitches'

Home

Votiefrealisme

Gallery 1.

Gallery 2.

Links

Contact

Secrets underneath The Stitches
Tot 2012 werkt Van Tol hoofdzakelijk in steen en incidenteel in brons [autonoom, monumentaal, installaties].
Vanaf 2012 herondekt Wim van Tol het schilderen met olieverf en ontstaat 'Secrets underneath The Stitches', het volgende project binnen het Votiefrealsme.

Morgen in het Avondland in het Allard Pierson Museum - Amsterdam [1989].
Dit is een 'totaal environement' [1989] dat Wim van Tol op uitnodiging van toenmalig conservator Robert A. Lunsingh Scheurleer in een van de zalen van dit oudheidkundig museum van de UVA [ Universiteit van Amsterdam ] inricht..
De expositie zal oorspronkelijk 4 weken duren, maar wordt uiteindelijk vanwege het succes [bezoekersaantal] met nog drie weken verlengd.

Kettingen
Behalve de vele wikkels die zijn beelden tooien, evenals het veelvuldig gebruiken van kettingen met daaraan weer stenen waarmee Van Tol zijn beelden en objecten en karren op hun plaats ketent, zijn hier al zijn eerste 'Stitches' te zien.
Als eerste bij 'Het Tablet van het hersteld Verbond' en bij 'De Veldheer' welke hij in diezelfde periode vervaardigt, maar nog niet geheel voltooit is als hij de zaal van het Allard Pierson Museum inricht.
Deze Veldheer wordt later uitgebreid tot 'De kar van de Veldheer', welke dan te zien is in een door Van Tol ingerichte Votief-kamer, die hij op uitnodiging van Jan en Alie de Hazelaar, in de toenmalige tentoonstellingszaal van De Hazelaar-Soest inricht als onderdeel van de jaarlijkse zomertentoonstelling [1992].

Duivelssteen
Het gebruik van ketting om zijn beelden aan stenen te ketenen ontleent Van Tol aan de periode dat hij in de jaren ´70 in de Abraham Dolesteeg 7,een dwarssteeg aan de Oudegracht, woont en dan dagelijks langs de bekende 'Gesloten steen', in de volksmond de ´Duivelssteen´ komt.
Op de hoek van de Boterstraat en de Lijnmarkt heeft de middenstand een veel kleinere kei eveneens middels een ketting aan de pui geketend.

Geketend waakbeest - kalksteen [Euville] - H 120 cm - in particulier bezit	Geketend zink met lans - particulier bezit	Kar van De Veldheer, hier reeds de Stitches

Zomeratelier Laren
In 2000 krijgt Wim van Tol er naast zijn atelier in de binnenstad van Utrecht een zomeratelier bij in de tuin van de familie Rensing te Laren [St. Jansstraat 56].
Dit maakt het hem mogelijk in de buitenlucht te werken, iets wat in de Atelier de Pauw [Pauwstraat 24], waar de deuren ingevolge de milieuwetgeving, tijdens het hakken en slijpen altijd gesloten moeten zijn.
Hier realiseert hij met zijn beelden voor de eigenaren een cultische tuin met als begin en eindpunt van de wandeling de 'Sibbenbron', een fontein met een kop van een ridder die in een bekken spuwt.
Als bijzonderheid hierbij valt nog te vermelden, dat het water uit een in de tuin geslagen bron ontspruit en dat deze bron op een layline is gesitueerd.
Van Tol werkt hier tot 2012. .

Bij de foto's

1. Vis met een Boodschap - Marmer en RVS
2. Sibbebron - Keltische tuin in Laren - Franse kalksteen en brons.
3. 'Tablet van het Hersteld verbond' [1984] particulier bezit
   De stitches zijn hier van metaal en herenigen de twee delen van een gebroken antieke Utrechtse stenen putdeksel [rode zandsteen, bodemvonds bij grondverzet naast zijn werkplaats in de Pauwstraat ].
   Later komen de stitches voor het eerst 'in steen gehakt' terug in o.a. een  opdracht voor beeld en logo van het Hilversumse accountantskantoor    
   en belastingadvieskantoor Dijck en de Ridder
4. Huwelijks - en geboortesteen - kalksteen [1985] particulier bezit
5. Godin 'Aka At' - Franse kalksteen 2012
6. 2012 , Linker deel van het pendant 'De Broertjes'
   Wim van Tol herondekt het schilderen met olieverf, besluit een aantal jaren hoofdzakelijk te gaan schilderen en zo ontstaat 'Secrets underneath The Stitches', het volgende project binnen het Votiefrealsme.

1. 2.
3.	4.	5.	6.   'Secrets underneath The Stitches'

Opleiding :
Cees Schrikker, Hendrik Johannes Slijper Laren, Beint mankes, Gooise Akademie voor Beeldende Kunsten-Laren [1969],
Steenhouwersschool te Utrecht.

Exposities:
O.a. : ENKA , De Vaart - Hilversum, GSA - Hilversum , Schiphol Airport , Art Fair London , Kunstbeurs Gent [België] , Kunstbeurs Moskou [USSR], Allard Pierson Museum Amsterdam[ Begin van "Morgen in het Avondland" ] , James Daugherty Gallery - San Francisco [USA] , Keerder Kunstkamer - Cadier en Keer , Kunstzaal De Hoge Hees , Galerie Het Weefhuis Nuenen , Galerie Gadiot & Mas - Rotterdam , Galerie de Twee Pauwen - Den Haag ,
Galerie/Beeldentuin Contemporary Art Centre- Schalkwijk , De Hazelaar - Soest - Galerie HaZart ,Galerie Utrecht [ Salon van Utrechtse Figuratie ] , CAC - Laren [ Art Twente , AFA - Nationale Kunstbeurs , Holland Art Fair ] , Galerie Lilly Zeligman [Kunst op de brink Laren en Kunst & Antiek Weekend Naarden].

Huidige oeuvre : 'Morgen in het Avondland' - Secrets underneath The Stitches - Het votiefrealisme van Wim van Tol

Publicaties Morgen in het Avondland o.a. :
Kunstbeeld: Dr. R.A. Lunsingh Scheurleer.
TV-documentaire IKON, 1993
.
*Votiefrealisme - votivus, aan de Goden gewijd.
In tegenstelling tot wat gangbaar is, beslaat het werk van Wim van Tol [geb. 1947] zowel het abstracte als het realistische .
Om zijn environments te doen ontstaan gebruikt hij beide componenten, omdat ze beiden in een cultuur tegelijkertijd voorkomen.
Daarnaast moet het volgens hem ook nog esthetisch verantwoord en technisch perfect uitgevoerd zijn.
[ Drs. B. Honders - Kunsthistoricus, hoofdredacteur Tablau]

*Figuratieve voorstellingen en abstracte elementen tonen zich in een logische samenhang. "Morgen in het Avondland " gaf hij zijn environment, zijn installatie als titel mee. Vervaarlijke lansen, vreemd van model maar toch duidelijk herkenbaar zijn getuigenissen van een kennelijk oude cultuur
Een vervreemding die een wereld van associaties oproept regeert het werk van de Utrechtse beeldhouwer Wim van Tol
De voorwerpen hebben een onderlinge samenhang ; ze behoren tot één cultuur.
Van Tol situeert die in het avondland, verder is het aan de beschouwer, als hij dat wil, ze te plaatsen en te verklaren .
Door zijn opleiding als steenhouwer , is zijn oeuvre technisch perfect uitgevoerd, minder zouden de Goden ook niet verwachten.
[ Dr. R.A. Lunsingh Scheurleer , Conservator Allard Pierson Museum , Amsterdam ]